Ó bhí an crann ag fás i reilig, dúirt duine amháin ansin gur drochspiorad a bhí ann. Ní dhearnadh scrín de ar aon nós, go bhfios dom.
Nuair a bhíonn póit ar dhuine sa Fhrainc, deirtear "il a la gueule de bois". Focal ar fhocal, "tá béal d'adhmad aige". Meas tú an solaoid mhaith é seo den "gueule de bois" chéanna, den mhaidin tar éis na hoíche roimpi? ;-)
Ná habair liom go bhfaca daoine fear nó bean éigin anseo freisin! Tá sé ag caochadh súl, shílféa...:-)
ReplyDeleteÉ sin nó droch bhuille faighte aige!
ReplyDeleteÓ bhí an crann ag fás i reilig, dúirt duine amháin ansin gur drochspiorad a bhí ann. Ní dhearnadh scrín de ar aon nós, go bhfios dom.
ReplyDeleteNuair a bhíonn póit ar dhuine sa Fhrainc, deirtear "il a la gueule de bois". Focal ar fhocal, "tá béal d'adhmad aige". Meas tú an solaoid mhaith é seo den "gueule de bois" chéanna, den mhaidin tar éis na hoíche roimpi? ;-)
Is sea.
ReplyDeleteAch samhlaím gurbh an droch bhlas sa bhéal ata i gceist ag na Francaigh.
Nó mar a deireadh muid san ollscoil, "tá arm na Rúise tar éis máirseáil thar mo theanga ina gcuid stocaí". Pffwwaaa.
ReplyDeleteCuireann an "íomhá" sin péintéireacht de chuid Paul Klee i gcuimhne dom.
ReplyDelete