(SEO-haíod MÍO-nár)
Tógadh an leacht seo, Túr na Mairtíreach, in Dhaka, Bangladesh, in ómós do na daoine a chaill a mbeatha ar son a dteanga sa bhliain 1952, nuair a bhí Bangladesh ina chuid de Phakistan. Nuair a bunaíodh an tír nua sin (agus meancóg ollmhor a bhí ann, dar liomsa) sa bhliain 1947, chinn an rialtas nach mbeadh ach teanga oifigiúil amháin ann: Urdúis. Ní raibh na hEast Pakistanis sásta leis an gcinneadh sin ar chor ar bith.
Cuireadh Gluaiseacht na Teanga ar bun leis an mBeangáilis ar chur ar chomhchéim leis an Urdúis. Le linn agóide in Dhaka ar 21 Feabhra 1952 mharaigh na péas cuid de na mic léinn a bhí páirteach san agóid. Ní in aisce a fuair siad bás. Tugadh stádas oifigiúil do Bheangáilis faoi dheireadh sa bhliain 1956. Agus ansin scar Bangladesh ó Phakistan sa bhliain 1971.
Tugann UNESCO aitheantas do 21 Feabhra mar Lá Idirnáisiúnta na Máthairtheanga. An raibh a fhios agaibh é sin?
Ní raibh. Maith agat as an nod.
ReplyDeleteNí raibh ná agamsa! Suimiúil. Maith thú.
ReplyDeleteMeas sibh an mbeadh suim ag éinne eile in Éirinn ann?
ReplyDeleteGo diail ar fad!
ReplyDelete