Tá an scéilín seo le fáil sa lámhscríbhinn Leabhar Laighneach, folio 273b, sa scéal faoi Niall Frossach.
Nuair a bhí siad ansin tháinig bean chuig an rí agus maicín ina baclainn aici, agus chuir sí in ucht an rí é.
“Dar do ríogacht agus dar do fhlaithiúnas,” arsa sise, “faigh amach trí fhíor do fhlaithe cé hé athair an mhic seo, óir níl a fhios agamsa. Tugaim mionn agus móid, romhatsa agus roimh Dhia, nach raibh caidreamh collaí agam le fear ar bith leis na blianta.”
Bhí an rí in thost ansin.
“An ndearna tú lánúnas reabhraidh le bean eile?” arsa an rí. “Agus ná ceil é má rinne.”
“Ní cheilfidh mé. Rinne,” arsa sise.
“Is fíor,” arsa an rí. “Bhuail an bhean sin craiceann le fear roimhe sin agus an síol a d’fhág sé aici, chuaigh sé isteach i do bhroinn leis an gcomhchuimilt, agus d’éirigh tú torrach. Is é sin athair do mhic. Faightear amach cé hé."
No comments:
Post a Comment