![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjN-pox5I4tB0LF-AprSeT7DzoduMi_6fM7hU2pfBiP_Uc3bG2KVDkTa0qOtFifC73MZjUM1gMjGT6rmMlZrVr5s1ePTZRxG37tFYVBgtnv4hfnENleBmyA-PCDj9CQnfV_PjoWdZneRCs/s400/AP070209047201.jpg)
Luaigh mé an Naga jolokia (alias bhut jolokia alias ghost chile), an chile is teo ar domhan, anseo i Meán Fómhair. Is cosúil go bhfuil chile eile ann anois, a bhuí le táibhairneoir Sasanach a thógann na plandaí seo, atá níos teo fós. Tá an Naga Viper, an buama napailm (néapáim?) nua seo, 300,000 aonad Scoville níos cumhachtaí. Nach cúis ghairdeachais é sin?
;-)
An féidir é a ithe?
ReplyDeleteNuair a bhíonn chile teo, téann an teocht tríd an duine, ó bhéal go tóin, agus tá sé nimhneach, greannach dá stéig. Bheadh at agus pian ann.
Agus rabharta só, más fíor do mo dhuine:
ReplyDeleteBut it's a marvelous endorphin rush. It makes you feel great.
;-) anois,
ReplyDeleteach
=-O
i ndiaidh é a ithe!